Monday, February 7, 2011

බලාගෙනයි මහපාරේ හෙමින් වරෙල්ලා...!

වැස්ස නිසා පාරවල් යටවෙලා. යන්න එන්න විදිහක් නැතුව ගොඩදෙනෙක් අතරමං වෙලා. අතරමං වුනු උදවියට ආධාර දෙන්න ගිය උදවියත් අතරමං වෙලා පාර හොයාගන්න බැරුව.
පාරක් තොටක් හොයාගන්න බැරුව ඉන්නකොට වගේ නෙවෙයි පාර හොදට තියෙනකොට... යන්න පුළුවන් පාගලාම
ඔය පාගලා යන ලොකු ලොකු වාහන එක්ක පොඩි මෝටර් සයිකල් එහෙමත් යනවා. හැබැයි ඉතින් පොඩි වැරද්දක් උනොත්... පොඩි වාහන වලට දෙයියන්ගේම පිහිටයි. මමත් ඉතින් පොඩිපහේ මෝටර් බයිසිකල් කාරයෙක් නේ, මතකයි නේ තැලිලා පොඩිවෙලා යන රයිඩ්එක එහෙම. ඒක නිසා බොහොම අහිංසක විදිහට පාරේ වම් පැත්ත අල්ලාගෙන යනකොට මෙන්න බොලේ මහාතඩි බස් එකක් ඉස්සර කරගෙන තවත් බස් එකක් එනවා පිබගෙන මගේ මුණ ඉස්සරහට. මමත් අතෑරියේ නෑ, ලොකු වාහනකාරයෙක් වගේ ඇගිල්ලක් උස්සල පොඩි සිග්නල් එකක් එහෙම දීගෙන කෙලින්ම ඉස්සරහට ගියා. මගේ සිග්නල් ඒක දැක්ක විතරයි බස් එකේ වේගය තවත් වැඩිවුනා. යන්තන් ලග තිබුන කානුවකට අල්ලලා තමයි බේරුනේ. ඊට පස්සෙත් එහෙම සිද්ධි උනත් සිග්නල් පෙන්නන වැඩේ අත්හැරිය ටිකක් ලොකු වාහනයක් ගන්නකම්.


මේ ගෑනු ළමය ඉරාන ජනාධිපති තුමාට පෙන්වන සිග්නල් එක වගේ එකක් තමයි මහාතඩි බස් එකට පෙන්නුවේ 
       ඔය ටවුන්වල ත්‍රීවීල් නවත්තල තියෙනතැන් වලින් යනකොට මහපාර මැද එකපාරටම රවුමක් කැරකිලා හිටපු තැනටම පාර්ක් කරන ත්‍රීවීල් දැකලඇතිනේ, හරියට අර බල්ලෝ එහෙම ඉන්න තැනින් නැගිටලා රවුමක් කැරකිලා ආපහු නිදාගන්නවා වගේ. දුර ගමන් යන වාහනයක් උනත් නැවතිලා ඉන්න ඕනේ අර ත්‍රීවීල් අයියා රවුම කැරකිලා එනකන්.  ඒ වෙලාවට ලොකු ලේලන්ඩ් බස් වල ඉන්න අයියල බෙල්ල එලියට දාල අමතනවා එහෙමත් දැකල ඇතිනේ. මගේ යාලුවෙක් කියනවා යකඩ පොල්ලක් තියාගෙන වාහනේ  අනිත් පැත්තේ කෙනෙක් ඉන්න ඕනෙලු එහෙම වෙලාවට තට්ටුවක් දාගෙන යන්න.
එකපාරටම පාර හරහට දාන වාහනවලට මමත් මොකක්හරි කියල කෑගහල.. ආපු වේගය තවත් වැඩිකරගෙන යන අවස්ථාත් තියෙනවා, නැවතුනොත් එහෙම කන්න වෙනවා නිල් වෙන්න. කුණුහරුප කියනඑක හොදනැති නිසා " බුරුවා " , " හරකා " වගේ ප්‍රියමනාප වචනයක් කියල වේගය වැඩි කරලා යනවා. ඒක මගේ හිතටත් හොදයි.. ඒ මනුස්සයාටත් හොදයි නේ. එහෙම " බූ...රු.වා " කියල කෑගහපු වෙලාවක යාලුවෙක් ඇහැව්වා ඔයිටවඩා හොදයි නේද " සමනලයා "  කිව්වනම් කියල.
සමහර වාහන දකුනුපැත්තෙන් ඉස්සරකරන්න බැරිවෙලාවට  වම් පැත්තෙන් ඉස්සරකරනවා. වැඩේ වැරදි උනත් ගොඩදෙනෙක් කරනවා.. වැඩිපුරම මෝටර් බයිසිකල් කාරයෝ තමයි. ඒ වගේ වෙලාවට  පෝලිමේ ඉන්න අනිත් වාහන වලින්  "කොහෙද ඕයි යන්නේ.."  කියල අහන එක බොහොම සුලභ දෙයක්. එහෙම අහපු වෙලාවක ලොකු ලේලන්ඩ් බස් ඩයිවර කෙනෙක් ඔලුව දාල කිව්වලු " මීපෙට අයිබෝවන්" කියල. ඒක මීපේ - කොටුව බස් එකක්ලු.
      ලංකාවේ ගාර්මන්ට් ෆැක්ටරි වැඩි වෙන වේගෙත් එක්කම පාරේ යන කන්ටේනර් ලොරි ප්‍රමාණයත් වැඩිවුනා. හදිස්සියකට යන වෙලාවකට ඒ කන්ටේනර් ලොරියක් එහෙම හම්බවුනොත් ආයේ යනවා බොරු. එහෙම පැයගානක් කන්ටේනර් ලොරි පස්සෙන් ඉදලා ඉවසීම සිමාව පැන්න උදවිය ඊට පස්සේ පාරේ යන්නේ යක්කු වගේ. මගේ යාළුවෙක් ඉන්නවා මිනිහනම් නොසෑහෙන්න සතුටු වෙනවා ඔයවගේ කන්ටේනර් ලොරි හම්බවෙනකොට.
"ලංකාව දැන් දියුණුවෙන රටක් , ඒක නිසා තමයි මේ තරම් කන්ටේනර් තියෙන්නේ "  කියල හිතෙනවලු.
පාරේ යනවට වැඩිය ලොකු ප්‍රශ්න තියෙන රටක අපි ඉන්නේ.  ජිවත් වෙන්න කන කට්ටේ හැටියට පාරේ යන්නත් කටුකන්න උනාම කොහොමද ගොඩඑන්නේ. ඒකනිසා කවුරු මොනවා කිව්වත් පාරට යන  වැඩිපුර කාලය  අඩුකරගන්න ක්‍රම හොයාගන්නම වෙනවා.  ලංකාවේ අතුරු මාර්ග දැන් ටික ටික හොද තත්වයට පත්වෙමින් තියෙනවා. ඒවා පාවිච්චි කරනවානම් වැඩේ ටිකක් ගොඩදාගන්න පුළුවන්. දියුණුම තාක්ෂනය නැතිවුනත් දැන් ඉතින් ගුගල් මැප් තියෙන නිසා ඕනේ තරම් පාරවල් හොයාගන්න පුළුවන්. උදාහරණයක් විදිහට බත්තරමුල්ලේ ඉන්න කෙනෙක්   වාහන තදබද තියෙන වෙලාවක තමන්ගේ වාහනයකින් නුවර යනවනම් තදබදය මගඇරගන්න මෙන්න අතුරු මාර්ග..

  මහපාරේ කේන්තිය ගෙදර අරන් ගියොත් නැති අවුල් ඇතිවෙන්න පුළුවන්. ඒකනිසා මේ වගේ ක්‍රමයක් භාවිතා කරලා ගෙදර යනකොට සන්තෝෂෙන් යන්න බලන්න.

Sunday, January 30, 2011

මරණ ගෙවල්වල බොන්නේ ඇයි ?

ඉපදීමත් මරණයත් අතර ඇත්තේ සැහෙන ලොකු පරතරයක් උනාට තවත් පැත්තකින් බලනකොට ඉපදීම, මරණය කියන්නේ ලගින්ම තියෙන එලිමට් දෙකක්...
එහෙම බැලුවොත් මරණයයි විවාහයයි අතරත් සම්බන්දයක් ගොඩනගන්නත් පුළුවන්. එහෙම විවාහ වුනු ගොඩක් බිරින්දෑවරු මගුල් ගෙදරක ෂොට් එකක් දෙකක් දාගන්න එක අනුමත කලත් මරණ ගෙදරක බොනඑක   අනුමත කරන්නේ නැහැ.. එත් මගුල් ගෙදර සන්තෝෂයට බොනඑක අනුමත කරනවානම්  මරණ ගෙදර ශෝකයට බොන එකත් අනුමත කරන්න වෙනවා.

ටිකක් පානය කරන කෙනෙක්ට මළගෙයක් කිව්වම ( මරුන එකා ගැන හැගීමක් නැත්තන් ) එකපාරටම ඔලුවට එන්නේ පොඩ්ඩක් බොන්න පුළුවන් කියන එක. අම්මට, වයිෆ්ට... කියන්න හේතුවක් තියෙනවනේ..
"ෆුල් නයිට් එක ගහන්න නම් බොන්නම වෙනවා... රෑට සීතලේ ඉන්න බැහැනේ " එහෙම කියල බොන උදවියත් නැතුව නෙවෙයි.
ගැහැණු උදවිය නම් ඉතින් ඉන්නේ ගෙවල් ඇතුලෙනේ, අපිනේ සීතලේ හට් යට එළියේ ඉන්නේ කියල එතනිනුත් ෂේප් කරගන්නවා.
කොහොම උනත් බේබදුකමට බොනඑක අයින් කලාම ගොඩක් වෙලාවට මරණ ගෙවල්වල බොන්නේ සාමාන්‍යයෙන් පුරුද්දට... කස්ටිය එකතුවෙන නිසයි.
මොකද අපි ජිවත් වෙන විදිහට ලග පාත ඉන්න උන් ඇරෙන්න අනිත් උන් සෙට් වෙන්නේ මගුලකට මරණ ගෙදරක විතරයි. ඉතින් ඔහොම සෙට්වුන වෙලාවක කෝපි කෝප්පයක්, තේ එකක්, කොකාකෝලා එකක් බොන්න බැරි මොකද කියල අහන ( නොබොන )ගෑනු උදවියත්  ඉන්නවා... හැබැයි පුතෝ ඒකට උත්තරේනම් මම දන්නේ නැහැ.
එහෙම බැලුවොත් මරණ ගෙවල් වල බොන්නේ ඇයි කියන ඒකට උත්තරේ හොයන්න කලින් ඇයි බොන්නේ කියන ඒකට උත්තරේ හොයාගන්න වෙනවා.  මරණ ගෙවල්වල බොන්නේ ඇයි ? කියන වස්තු බීජය මගේ ඔලුවට ආව හේතුව පහල තියෙනවා ඔයාලත් දැනගන්න


නිදහසේ හිටපු එකසෙනසුරාදාවක උදෙන්ම අහන්න ලැබුනේ මේ නිවුස් එක.

"මචන් ජනිතගේ තාත්ත නැති වෙලා... රෑ වෙයි බොඩි ඒක ගෙදරට ගේනකොට,  ඒක නිසා උබල ජනිතගේ ගෙදරට ගිහිල්ල එහෙ වැඩ ටික ඉවර කරපල්ලා"

කොහොම හරි කස්ටිය සෙට් වෙලා මරණ ගෙදර යනකොට ගමේ පොරවල් ටික වැඩ ඔක්කොම ඉවර කරලා.. හවස් වෙනකන් පුටු රත් කර කර ඉදල ටවුන් එකට අවේ මොනවා හරි සප්පායම් වෙලා යන්න..  " බොඩි එක ගෙන්න රෑ වෙනවනේ " කියන ප්‍රබල නිදසට කාරනෙත් තියෙන නිසා දෙපාරක් හිතන්නේ නැතුව කස්ටිය සෙට් උනා. වැඩේ ටිකක් දරුණු උනේ ටික ටික කස්ටිය වැඩි උන නිසයි, හේතුව තමයි මරණ ගෙදර බොඩිඑක නැති එක.  වැඩේ යන අතරේ රෑ එකොළහට විතර කෝල් එකක් ආව බොඩි එක ගෙනාව කියල. දඩි බිඩි ගාල ලගින්ම නමල ඉතිරි ටික අකුලාගෙන කස්ටිය මරණ ගෙදරට යනකොට ගෙදරට බොඩි එක ගෙනාව විතරයි.
ගෙදර උදවිය , නෑදෑ හිතවතුන් . .  අඩනවා දොඩනවා අහන් ඉන්න බෑ..( කියන්න දෙයක් නෙවෙයිනේ  ගෙදර කෙනෙක් පෙට්ටියකින් ගෙදර ආවම තියෙන දුක )
අපේ කස්ටිය ඈතට වෙලා අලි රංචුවක් වගේ වැනි වැනි ඉන්නවා උණුසුම ඉවරවෙනකන්. ( ලං වෙන්නත් බැහැනේ ) කොහොම හරි පැයක් දෙකක් යනකනුත් උණුසුම ඉවර උනේ නැහැ. (  පැයකින් දෙකකින් ඒ වගේ දුකක් නැති කරගන්න පුළුවන් නම් ලොකු දෙයක් නේ ) .
ඔය අතරේ සප්පායම් වෙන්න පහු වෙලා ආපු දෙන්නෙක් තුන් දෙනෙක් ලග තිබුන ගෙදරක පිලිකන්නකට සෙට්වුනා අකුලාගෙන ආව ඉතුරු ටික ඉවර කරන්න.. අනිත් ඈයෝ ටික වේයෝ වගේ එක පෝලිමට ( බලන් හිටිය අය තමයි දන්නේ පෝලිමට ගියාද කියල ) ගිහිල්ල ශෝකය ප්‍රකාශ කරලා එහෙම ජනිතත් එක්ක හෙට අනිද්දා වැඩ ගැන සාකච්චා කර කර හිටිය කිසිම දෙයක් නොවිච්ච විදිහට.
එහෙම ඉන්න අතරේ ඉතුරු කරන් ආව එව්වා ඉවර කරන්න ගිය අපේ අයගේ සද්දෙත් එහෙන් මෙහෙන් ඇහුනත් වැඩිය ගණන් ගත්තේ නැහැ.. 
මරණ ගෙදරින් එලියට එනකොටයි දැක්කේ... සද්ද බද්ද නිසා අර ගෙදර පිළිකන්නේ ලයිට් එක ගෙදර කවුරු හරි ඔන් කරලා.. මරණ ගෙදර දොරට ලම්භකව පාරෙන් එහා පැත්තේ හරි කෙලින් තමයි කට්ටිය වටවෙලා සෙට් වෙලා ඉන්නේ. මරණ ගෙදරට පෙන්නේ වේදිකා නාට්ටියක් වගේ..
සෙට් වෙලා ඉන්න එකෙකුටවත් ගානක් නෑ... මගුල් ගෙයක් වගේ අත පය විසි කර කර කතාව...  ජනිතගේ මූණේ තිබුනේ.. දුක,  ශෝකය එකතුවුන තරහක්
" මගේ යාළුවො බොන එවුන් කියල ගමේඋන්ට පෙන්නන්නද මළ ගෙදර අවේ... " කියල අහල ඌ ඇතුලට ගියා. සාකච්චාව එහෙම්ම නැවතුනා.
පහු වෙනිදා ඉරිදා දවසක් නිසා දවස පුරාම කස්ටිය මරණ ගෙදර.. කුඩු වෙච්ච කාඩ් එක හදාගන්න ( කොහොමත් එහෙම තමයි )

Friday, December 31, 2010

නොනවතින.. නිමාවක් සහ ඇරඹුමක්

අලුත් සිතුම් වලින් පිරිලා ඉතිරිලා අලුත් අවුරුද්දක් පටන් ගන්න ඉන්න හැමෝටම .. ඒ පැතුම් ඉටු කරගන්න වාසනාව ලැබේවා . . .

අවසානයේ පරණ අවුරුද්ද නිමා විය... දැන් අලුත් ඇරඹුමක්, අලුත් පැතුම් පොදිබැදගත් අලුත් අවුරුද්දක් 
හැමෝම අලුත් වෙලා.. අලුත් සුභ පැතුම්,අලුත් සිතුම්... කෝටියයි... 
එත් තාම කරන්නේ පරන දේවල් මයි. තිස් එක් වෙනිදා නොකළ එක අලුත් දෙයක් ,එක වෙනස් දෙයක් . . . අලුත් අවුරුද්දේ ඔබ කරන්න හිතා ගත්තද...?
පරන අවුරුදු වල එහෙම හිතා ගත්ත දේවල් කීයක් දැන් කරලා තියෙනවද... ?

පරන අවුරුද්දේ  කරගන්න බැරි උන දේවල්ම කොච්චර තියෙනවද ඉවර  කරගන්න, ඉතින් කොහොමද අලුත් දෙයක් පටන්ගන්නේ. හැමදාම අවුරුද්ද පටන්ගන්නකොට මේ වගේ පරන අවුරුද්දේ කරපු දේවල්ම අලුත් පාටකින් අලුතින් කරන්න හිතා ගන්නවා එහෙමනැත්තන් කරනවා..
අලුත් අවුරද්දක් කියන්නේ පොඩි කික් එකක් විතරයි, කරන්නේ පරන දේවල් මයි..
පොඩි කාලේ අලුත් අවුරුද්දක් එනවා කියන්නේ මාර ෆන් දවසක්... ඉස්කෝලේ නිවාඩු දවසක් , කන පැලෙන්න සෙල්ලන් කරන්න හම්බවෙන දවසක්, ගෙවල් වල කෑම මේසවල් කැවිලි වලින් පිරිලා තියෙන දවසක්
ටික ටික ලොකු වෙනකොට ඒ ෆන් තවත් වැඩි වෙනවා, හේතුව තිස් එක රෑ කියන්නේ මැක්සා ෆන් එකක් ගන්න පුළුවන් දවසක් නිසා.
එත් කාලෙක ඉදන් දෙසැම්බර් තිස් එක වෙනකොට පොඩි භයක්, දුකක්, කලකිරීමක් ඇති වෙනවා, හේතුව ගෙවෙන අවුරුද්දේ ඉටු කරගන්න බැරි උන ප්‍රර්ථනා ගොඩ මතක් වෙන නිසා, ගිලිහුන දේවල් මතක් වෙන නිසා.. ඉටුකරගත්ත දේවල් නැතුවාම නොවෙයි.
ඔක්කොටම වඩා දුක  පහු ගිය අවුරුද්දේ උන දේ දැන දැනම අලුත් අවුරුද්දක් නිසා ආපහු සැරයක් පහු ගිය අවුරුද්දට වඩා බලාපොරොත්තු එක්ක අලුතින් පටන් ගන්න වෙන නිසා...

සමාවෙන්න මේක නොම්මරේගේ අලුත් සිතුමක් වත්, පැතුමක්වත් නොවෙයි

ඔබ සැමට සුභ අලුත් අවුරුද්දක්...!

Tuesday, December 7, 2010

හොලවන්න බැහැ මාව

මම ඉන්නේ.. හරියට
වරදින්නේ.. උබට
හොලවන්න.. ආවට
හෙලවෙන්නේ නෑ මම

උදුරන්න... ආවට
දෙන්නේ නෑ  අරගන්න
උදුරගෙන... බැලුවට
බැහැ උබට වැඩගන්න

මම ඉන්නේ... බලාගෙන
උබ  කරන අයුරුවම 
හරියන්නේ නෑ උබට
හිතේ තියෙන කහටට 

උබ හිතන් උන්නාට
පළවෙනියා උබ කියල
උබ නෙවෙයි පළවෙනියා
මගෙන්... මම උදුරාපු
 

Monday, December 6, 2010

සජිත් මන්ත්‍රීතුමා බන්දුල ඇමතිතුමාට කිව්ව් ශ්‍රී ලංකාවේ පරිගණක සාක්ෂරතා මිනුම

පාසල් වල ගුරුවරුන්ට දවස් 18 ක් පඩි සහිතව නිවාඩු දුන්න ඉන්ටර්නැෂනල් කොම්පියුටර් ඩ්‍රයිවින් ලයිසන් ඒක ගන්න. .
පඩියට අමතරව  රුපියල් හාරදහස් ගානකුත් දුන්න ඉගෙන ගන්නවට.
දවස් 18 ට මොඩියුල් 7 ක් තියෙනවා ICDL වල ඉගෙන ගන්න, වැඩේ ටිකක් අමාරුයි. ටිකක් නෙවෙයි හොදටම අමාරුයි. මොකද එක මොඩියුල් එකකට වැටෙන්නේ දවස් දෙක හමාරයි.
දවස් දෙක හමාර හම්බවෙන්නේ ඔන්ලයින් ප්‍රශ්න පත්‍රයට පිළිතුරු ලියන්නත් එක්ක.

මෙන්න තිබුන මොඩියුල් හත :

Basic Concepts of IT
Computer and Managing Files
Word Processing
Spreadsheets
Databases
Presentations
Information and Communication

පාඨමාලාව  පැවැත්වුවේ ලංකාවේ ප්‍රසිද්ධ පරිගණක උගන්වන ආයතන. . . ගුරුවරුන් විසි දෙනා බැගින්..
අධ්‍යාපන අමාත්‍යංශයෙන් වැඩේ කරනවට මේ ආයතන වලට ලොකු ගානක් දුන්න. . .
වැඩේට සම්බන්ද ඒ පළාත භාර අධ්‍යාපන අමාත්‍යංශයේ ලොක්කට රුපියල් විසිදහසකට වැඩි කුට්ටියක් දුන්න ඊලග පාඨමාලාවත් (විසි දෙනාත්) තමන්ගේ ආයතනයට ගන්න පුළුවන් වෙනවා කියල ඒ ආයතන ප්‍රධානීන්ව දැනුවත් කරලා තිබුන.. එත් සමගම ගුවවරු  හැමෝම ඔන්ලයින් විභාගය පාස් වෙන්නත් ඕනේ. . . කියලත් දැනුවත් කරලා තිබුන.

පරිගණකයක් දැකලවත් නොතිබුන සමහර ගුරුවරු දවස් 18 ට ඉගෙනගෙන ඔන්ලයින් ප්‍රශ්න පත්‍රයට පිළිතුරු ලියල ICDL සහතික පත්‍ර ලාභින් වුනා.
වැඩේ ජයටම කෙරුණේය. . . 
හැමෝම පාස් වුනේය..
රුපියල් කෝටි ගණනක් වැය කරපු එම ව්‍යාපෘති යේ ඵල ප්‍රයෝජන අද එම ගුරුභවතුන්ගෙන් ශ්‍රී ලාංකීය සිසු දැරියන් ලබනවා ඇති.

සජිත් මන්ත්‍රීතුමා බන්දුල ඇමතිතුමාට ඊයේ පෙරේද කිව්වේ ශ්‍රී ලංකාවේ මෙන්න මේ පරිගණක සාක්ෂරතාව ගැනය..

සජිත් මන්ත්‍රීතුමා සහ බන්දුල ඇමතිතුමාගේ කතාව මෙතනින්

Tuesday, November 23, 2010

ඔහුද ආත්මාර්ථකාමී , මමද ආත්මාර්ථකාමී

එය නොකරන ලෙස මම ඔහුට බල කෙළෙමි.  අකමැත්තෙන් ඔහු එය නොකලත් මාත් සමග වාද කෙළේය.. ඇනුම්පද කිව්වේය.
මගේ සිමාව ඉක්ම ගිය තැන මම ඔහුට බැන වැදුනෙමි.
අවසානයේ ඔහු එය තේරුම් ගත්තේය.. (හරියටම නොදනී) නමුත් මා ඔහුට බැනවැදුණ වචන තාමත් ඔහුට මතකය.
අස්වැන්න අඩු කරන වල් පැලයක් ගලවපු ගොවියෙකුගේ සතුට මටත් නොදැනුනා නොවෙයි... නමුත් සිදු වූ දෙය ගැන මගේ සිතේ ඇත්තේ කනගාටුවකි.

තවත් දවසක ඔහු මා ගෙන් උපදෙස් පැතුවේය. ඔහුට එය අපහසු කාර්යයකි. මම ඔහුට එය එකහෙලාම පැවසුවත් , කලින් සිදුවීම නිසා ඔහුට බල නොකෙරුවෙමි. තීරණය ඔහුට ගැනීමට ඉඩහැරියේය.
මගේ නිහැඩියාව ගැන ඔහු මගෙන් ප්‍රශ්න කෙළේය. මම කලින් සිදුවීම සිහිකෙළෙමි, එහිදී මා හට වූ සිත්තැවුල නිසා එසේ නොකළ බව පැවසුවෙමි.

ඔහු එම කාර්ය කරන බවත්, එය සාර්ථක කර පෙන්වන බවත්, මගේ උදවු අනවශ්‍ය බවත් සිහියේ තබා ගන්න ලෙස කියා ඔහු නික්ම ගියේය. නමුත් කලින් සිදුවීමට වඩා මෙහිදී ඔහු මා සමග අමනාප වූ බව දැනෙමි.

හෙට දිනත් ඔහු මා සොයාගෙන එන බව දනිමි. මා කුමක් කරම් ද ?

Tuesday, September 21, 2010

සතුටු වෙන්නද. . . මම

ඒ දවස් වල... එක ඇමතුමක් නොදුන්නාම
කදුළු පුරෝන ඉදල බැරි ම තැන
කරන විගඩම් . . .    
මතකයි තාම මට

සමරන්න බැරි වුනු
ඒ . .  දවස . . .
නුබේ ලෝකයේ වටිනාම දිනය බව
නොදන්නවා ම නොවෙයි . . .  මම

වචනයක් වත් නොකිය උන්නට
රහසින් වත් දුක්  නොවී ඉන්නට
නුබට බැරි බව දන්නවා. .  .මම

නුබේ පුංචි ලෝකයෙන්
ටිකෙන් ටික ඈත් වෙලා
මාව තේරුම් ගන්නවා කියල ම  හිතන්නද මම

සතුටු වෙන්නද. . .  මම